Koszty finansowania zewnętrznego dające się bezpośrednio przyporządkować nabyciu, budowie lub wytworzeniu dostosowywanego składnika aktywów wpływają na jego wartość początkową jako część ceny nabycia lub kosztu wytworzenia. Koszty te podlegają kapitalizacji, jeżeli jest prawdopodobne, że spowodują wpływ do jednostki przyszłych korzyści ekonomicznych, a ich kwotę można w sposób wiarygodny ustalić. Pozostałe koszty finansowania zewnętrznego ujmuje się jako koszty w rachunku zysków i strat w okresie w jakim je poniesiono. Na koszty finansowania zewnętrznego składają się odsetki wyliczone przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej, obciążenia finansowe z tytułu umów leasingu oraz różnice kursowe powstałe w związku z finansowaniem zewnętrznym do wysokości odpowiadającej korekcie kosztu odsetek.
Koszty finansowania zewnętrznego, które zostało zaciągnięte bez ściśle określonego celu, a które zostało przeznaczone na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia dostosowywanego składnika aktywów wpływają na wartość początkową tego składnika aktywów w kwocie ustalonej przez zastosowanie stopy kapitalizacji do nakładów poniesionych na ten składnik aktywów. Stopa kapitalizacji stanowi średnią ważoną stopę wszystkich kosztów finansowania zewnętrznego dotyczących pożyczek, kredytów oraz leasingu, stanowiących zobowiązanie jednostki w danym okresie, innych niż kredyty zaciągnięte z konkretnym zamiarem pozyskania określonego dostosowywanego składnika aktywów.
Różnice kursowe od kredytów i pożyczek zaciągniętych w walucie obcej (zarówno celowych jak i ogólnych) wpływają na wartość początkową dostosowywanego składnika aktywów w zakresie w jakim stanowią korektę kosztów odsetek. Wartość różnic kursowych korygująca koszt odsetek stanowi różnicę pomiędzy kosztem odsetek od podobnego finansowania, jakie Grupa zaciągnęłaby w swojej walucie funkcjonalnej a kosztem poniesionym przy finansowaniu w walucie obcej.
